اسرار کاوش

در ایران باستان مردگان را به چه روش هایی دفن می کردند؟

روش‌های دفن قبل از رواج دین مزدیسنا
سوزاندن مردگان
در اوستا از سوزاندن مردگان یاد شده و آن را گناهی بزرگ دانسته‌اند و این می‌رساند که در عهد وندیداد یعنی در دوران اشکانی، این رسم هنوز در بین بخش‌هایی از ایران وجود داشته‌است.
کول‌تپه
کول‌تپه به جائی اطلاق می‌شود که تودهٔ بزرگی از خاکستر بصورت طبقه‌طبقه، روی هم انباشته شده و بصورت تپه‌ای مانند درآمده‌باشد. در آذربایجان غربی بویژه کناره‌های دریاچه ارومیه که مرکز آتشکده‌های ایران بوده‌است، کول‌تپه‌های زیادی برجا مانده‌است. روستائیان از این خاکسترها برای کود دادن بزمین بهره می‌برده‌اند و سالیان دراز است که آنها در کشتزارهای خود استفاده می‌کنند تا موجب باروری زمین گردند، بطوری که برخی از این توده‌های خاکستر یا کول‌تپه‌ها اکنون اثری برجا نمانده‌است. این خاکسترها لایه‌لایه‌اند و در میان هر لایه مقداری خاک و گاه اشیاء قدیمی بویژه کاسه و کوزه و ظروف مختلف پیدا می‌شود.
دربارهٔ علت پیدایش این تپه‌های خاکستر در آذربایجان ایران حدس‌های گوناگونی زده می‌شود. بیشتر دانشمندان برآنند که این تودهٔ خاکستر بازماندهٔ هیزمی است که در آتشکده‌ها می‌سوخته و در طی سده‌ها تلی از خاکستر برپا گشته‌است. اما به سبب اینکه در جاهای دیگر ایران حتی نزدیک به آتشکده‌های بزرگ تپهٔ خاکستر وجود ندارد، برخی دیگر از محققان این نظریه را قبول ندارند. نظریهٔ دیگری که عنوان شده‌است به اینصورت است که شاید علت را در ویژگی آئین مردم این ناحیه باید جستجو کرد. ناحیهٔ اطراف دریاچه ارومیه، نخستین جای فرود آمدن نیاکان مادی بوده‌است که مزداپرست بوده‌اند و در سحرگاه مهاجرت هنوز از آئین زرتشت آگاه نبوده‌اند و شاید هم زرتشت هنوز پا به جهان نگذاشته بوده‌است.
مزداپرستان گویا مانند هم‌تباران هندی خود مردگان را در جایگاهی ویژه می‌سوزاندند و این خاکستر فراوان، بازماندهٔ چوب و هیزمی است که جسد را در میان آن به آتش می‌کشیده‌اند و بنابر سنن کهن پس از سوزاندن جسد برای زندگی پس از مرگ شخص درگذشته، در میان خاکسترها ظروف سفالین یا فلزی می‌گذاشته‌اند و روی این تودهٔ خاکستر خاک نرم می‌ریخته‌اند تا هنگامی که شخص دیگری درمی‌گذشته، برای سوزاندن او دوباره بتوانند بر پهنهٔ خاک هیزم قرار بدهند. استخوان‌های سوخته شده را سپس گرد آورده و آنها را در استودان‌های کنار آتشکده می‌ریختند همچنانکه امروز هنگامی که جسد در دخمه‌ها پوسید و عاری از گوشت و پوست شد، استخوان‌ها را در چاه استودان می‌ریزند.
خاک‌سپاری
اعتقاد به روح و روان و زندگی پس از مرگ به اشکال گوناگون در سراسر نقاط و مراکز جهان باستان از جمله ایران وجود داشته‌است. بر اساس و مبنای همین اعتقاد در گور مردگان اسباب و لوازم زندگی و خوراک و پوشاک قرار می‌دادند. در ادواری قدیم‌تر بر اساس شغل متوفا ابزار پیشه‌اش را نیز پهلوی دستش قرار می‌دادند. اغلب مردگان را در عمق کمی که گاهی از ۲۰ سانتیمتر نیز تجاوز نمی‌کرد، دفن می‌کردند. شکل اسکلت‌هایی که باقی مانده به شکل خمیده و منحنی است. برخی اوقات مرده را طوری خمیده دفن می‌کردند که تمام اعضای بدنش به جانب شکم کشیده شده باشد.
با پیدایش و کشف فلزات، زینت مردگان با اشیاء طلاه و نقره و سنگ‌های گران‌بها رسم و شایع شد. این رسم خدمت مهمی به فهم هنر و دانستنی‌های دیگر باستان‌شناسان کرده‌است زیرا که تقریباً تمامی جواهراتی که از زمان‌های باستان به دست ما رسیده‌است از مقابر و گورها یافت شده‌است.
رنگ‌کردن مردگان
در ادوار قدیم جسد مرده را با رنگ قرمزی می‌پوشانیده‌اند که از اکسید آهن به دست می‌آمده و در فلات ایران فراوان بوده‌است. این نظر هم وجود دارد که ممکن است زندگان بدن خود را به دلایلی با همین ترتیب رنگ می‌کردند و چون فوت می‌شدند، اثر این رنگ بر بدنشان باقی می‌مانده‌است. در دوران‌های متأخرتر بجای اکسید آهن بر استخوان‌بندی متوفا با رنگی سرخ‌فام، با گِلِ اُخرا نقش‌هایی ایجاد می‌کردند.
خاک‌سپاری در منازل
رسم دفن مردگان در جاهای مختلف خانه، احتمالاً بنابراین اندیشه بوده‌است تا با بازماندگان مجالست و مصاحبت داشته باشند چه به بقای روح و زندگی پس از مرگ سخت معتقد بوده‌اند. این رسم تا مدتی دوام داشت و هنوز آن زمانی فرا نرسیده بود تا از مردگان در ترس و هراس افتند.
پیدایش ترس از مردگان
در بسیار از اقوام و ملل ترس از مردگان وجود داشته‌است و شاید این نشانی از آغاز دوران نیاکان‌پرستی باشد. بازماندگان برای مردگان قربانی می‌کردند، هدیه می‌فرستادند و می‌کوشیدند تا همچون خدایان شر، دلشان را نرم و مهرآمیز نمایند. در برخی نقاط چون مرده‌ای پیدا می‌شد، وی را درون خانه دفن کرده و خود در جایی دور خانه می‌ساختند تا روح متوفا آنان را پیدا نکند یا درهای ورودی و خروج خانه را پس از فوت یک نفر مسدود کرده و از آنجا می‌گریختند تا روح محبوس فرصت تعقیب پیدا نکند. آثار چنین اندیشه‌هایی در دین ایرانی نیز برجای مانده‌است.
در هرات رسم بر آن جاری بود که چون در خان‌ای کسی می‌مرد، سرنشینان وخویشان آن خانه را ترک می‌کردند. در بند نهم از فرگرد دوازدهم وندیداد آمده‌است، «ششمین سرزمین که اهورامزدا آفرید، هرات هَرَئیوَه است، که در آن ترک کردن خانه‌ها به هنگام مرگ رواج دارد. آفتی که اهریمن پرمرگ در این سرزمین آفرید، سرشک (سرسکه)، وشیون و زاری (دری‌ویکه) بود.»
دفن مردگان در قبایل پارس
چنین به نظر می‌رسد که به خاک سپردن مردگان یک آئین پارسی بوده که بعدها به تدریج متروک شده‌است. سندی بسیار جالب در این مورد از برده‌ای ایرانی به نام اوفراتس (Eufhrates) به دست آمده‌است. «مرا مسوزان، آتش را از برخورد تن من میالای، من پارسیم، نیاکانم نیز پارسی بودند و گناه آلودن آتش به نزد ما گران‌تر از مرگ است. مرا به خاک بسپار، مولایم، ولی برتنم، آب تطهیر نیفشان چون من آب‌ها را نیز گرامی می‌دارم.»
سیسرو، اسبیوس، هرودوت، و استرابو نقل می‌کنند که مغان زرتشتی جسدها را در برابر سگ‌ها یا لاشخورها قرار می‌دادند. پارسی‌های دوره هخامنشی آنها را مومیایی می‌کردند؛ ولی طبق گفته گزنفون کوروش می‌گوید:
«ای فرزندانم، بدن مرا بعد از مرگم نه در طلا و نه در نقره قرار مدهید، بلکه بلافاصله در زمین بگذارید».
این مطلب نشان می‌دهد که مراسم مربوط به مردگان در مورد هخامنشیان با آنچه در دین زرتشتی رایج می‌باشد، اختلاف داشته است. از ملاحظه گور داریوش بزرگ و خاندان هخامنشی در نقش رستم واضح می‌شود که شاهان هخامنشی قانون منع و جلوگیری از دفن مرده را در سرزمین رعایت نمی‌کرده‌اند. در کتاب اوستا دفن جسد مرده در زمین منع شده‌است، ولی این امر مانع نمی‌شد که استخوان‌های خشک جسد مدفون گردد، یعنی در محلی به نام استودان ریخته شود.
مراسم در ارتباط با مردگان در دین مزدیسنا
ایران‌ویج زادگاه آریایی‌ها و زرتشتیان سرزمینی سرد و یخبندان و بیشتر ماه‌های سال زمین سرد و سخت و یخین بود. به دلیل عدم جنگل‌ها و کوهستانی بودن، آریایی‌ها مرده‌های خود را روی کوه‌های بلند و قله‌ها می‌گذاشتند تا خوراک کرکس‌ها شده، زودتر از بین بروند و جلوی بروز و شیوع بیماری گرفته شود. اندک اندک برخی از ایرانیان از جمله مادها روی کوه‌ها و مکان‌های دور از اجتماع آدمیان برج‌هایی مشهور به دخمه ساختند که زرتشتیان به آن «دادگاه» و پارسیان «دخمو» می‌گفتند که در منابع انگلیسی ایران‌شناسی، tower of silence ذکر شده و «برج سکوت» ترجمه شده‌است. در وسط دخمه چاهی به نام «سراده» یا «استه‌دان» (استودان:استخوان‌دان) وجود داشت که استخوان مردگان پس از پاک شدن از پوست و گوشت در این چاه ریخته می‌شد .
دفن مردگان
در آیین زرتشت آتش و آب و خاک مقدس هستند اگر جسد را مدفون کنند خاک را آلوده ساخته‌اند و اگر در آب غرق کنند آب را ناپاک نموده‌اند و اگر در آتش بسوزانند با آلوده ساختن این فروغ آسمانی بزرگترین معاصی صورت گرفته‌است. به عقیدهٔ پیروان مزدیسنا باید جسد را در دسترس مرغان و جانوران لاشه‌خور قرار داد یا بالای برج‌های خاموشی در معرض نابودی گذاشت.
دفن با تابوت
استفاده از تابوت در آئین مزدیسنا ممکن است به رعایت آئین آلوده نساختن خاک یا تدفین بقایای اجساد ارتباط داشته‌باشد

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

تومولوس ها تپه های ساختگی می باشند و علیرغم اینه شبیه به تپه های کوچک دست ساز می باشند ولی با توجه به ویژگی هایشان ، از تپه های کوچک دست ساز متمایز می باشند، مشخص ترین ویژگی آنها این است که به شکل قیف وارونه می باشند.

------------------------------------------------------

 تومولوس: مزاری که برای پادشاه و خانواده پادشاه بوده و اتاقیست که اول بر روزی زمین یا کمی پایین تر از سطح زمین بنا می شود و سپس با توده ای از خاک و یا تپه ای که از سنگ تشکیل شده ، پوشیده می شود . این مزار ها از طرف معماران روز ساخته می شد .

نباید با نگاه به ظاهر بیرونی آن گول خورد ، زیرا معمولا معماری عظیمی را در درونشان حفاظت می کنند. پادشاه و یا افرادی که از خانواده پادشاه می مردند ، با اشیایی که استفاده می کردند و هدیه هایی که دریافت میکردند، در اتاقهایی ساروجی یا سنگی و یا چوبی ساخته میشد و به همراه جسد دفن می شدند .

بلندی تومولوس، و زیبایی معماری آن با توجه به ثروت و ارزش فرد مرده ، متغیر می باشد، آنها که ارتفاع بلندتری دارند، برای پادشاهان و حکام ثروتمندتری می باشد.

این بناها همیشه دارای ارتفاعاتی با ضرایب ۹ ، مثل ۹ ، ۱۸ ، ۲۷ ، ۳۶ متر می باشند.

البته بايد در نظر داشت كه فرسايش و نيز گاهي اوقات سازه هايي كه در سالهاي پس از آن بر روي تپه ساخته مي شده است نيز مي تواند ارتفاع را تا دو متر بيشتر و يا كمتر بنمايد.

تومولوس ها تپه های ساختگی می باشند و علیرغم اینه شبیه به تپه های کوچک دست ساز می باشند ولی با توجه به ویژگی هایشان ، از تپه های کوچک دست ساز متمایز می باشند، مشخص ترین ویژگی آنها این است که به شکل قیف وارونه می باشند.

اگر از دور و نزدیک به تومولوس دقت شود، همیشه ساختگی بودنش کاملا مشخص می باشد. البته معماری درون و بیرون تومولوس ، با توجه به ارزش و قدرت فرد مرده و موقعیت جغرافیایی و آیین و رسوم اقوام مختلف، تغییر می کند و استاندارد مشخصی ندارد .تومولوس، تل خاکی، تپه، سنگ چین، تپه باستانی، مقبره، ساختار تومولوس، کتاب کلید اسرار نشانه ها، کتاب چشم طلایی، دفینه.وسایل داخل تومولوس.دفینه های تپه.تپه.تومولوس.دفن مردگان.قبر .قبر گبری

برای اینکه خاک نلغزد و باعث رانش نشود، در موضع پایین دیوارهایی وجود دارد که از سنگهای بزرگی تشکیل شده است.

در تومولوس ها علاوه بر اینکه بر جلوگیری از دستبرد تدابیری در نظر گرفته می شده است، در مکانی ساخته می گشت که از دور دست ها به وضوح دیده بشود.

تمام تومولوس ها آنطور که حدس زده می شود ، پر از طلاهای درخشان یا مومیایی و … نمی باشند. در این گونه مزارها ، اشیایی وجود دارد که انسانهای مرده در طول حیاتشان صاحب آنها بوده اند و بدین ترتیب در بعضی از این مزارها اشیایی ناچیز و در بعضی از آنها بسیار زیاد و ارزشمند وجود دارد.

معمولا در تومولوس های متعلق به زنان، زیورآلات و آویزه های زیادی موجود است و در تومولوس هایی که متعلق به مردان می باشد، وسایل و ابزار جنگ و نبرد بیشتر به چشم می خورد.

ضمنا تومولوس ها جزو مناطق و محوطه های حفاظت شده تلقی می گردند و حفاری آنها با توجه به قوانین کشورمان ممنوع می باشد.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

الگوهای مشترک تدفین در عصر  اهن :

در طول عصر اهن مردمان ساکن در ایران ،مردگا ن خود را در مکان ویژه ای که قبرستان نامیده می شود دفن می کردند. در این زمینه تفاوت عمده ای بینجامع یکجانشین و کوچنده وجود نداشته است.پیشینه این سنت در ایران به هزاره سوم پ.م برمی گردد .اما این پدیده در هزاره سوم چندان عمومیت نداشته است.همزمان با شروع عصر اهن تعداد قبرستان ها در اغلب مناطق ایران افزایش بی سابقه ای پیدا می کند .از این موضوع می توان همگونی سنت های رایج تدفین را در سرتاسر فلات ایران یا حداقل در نیمه غربی ان استنباط  نمود .بایداشاره نمود که نحوه کشف در شرایط علمی حاکم بر حفاری قبرستان های عصر اهن ایران در مواردی سوال برانگیز می بشد.

سنت های تدفین در عصر اهن تحت تاثیر اعتقادات مذهبی مردمان بوده است .در این زمینه یکی از شاخص های مهم اعتقاد به دنیای پس از مرگ می باشد .به همین منظور برای تامین حیاط واپسین غذا وحتی مایحتاج مورد لزوم زندگانی روزمره فرد را با تشریفات خاص باخود او دفن می کردند .از این نظر طیف گسترده ای از اشیا و و مواد مختلف از قبور این دوران کشف شده است که ویژگی های مشترک گونه شناختی و ائینی در بین انها دیده می شود .این موضوع به ارزش های مشترک ائینی وغیر ائینی این اشیا نیز در بیمن مردمان دلالت دارد .بنابراین انها را میتوان در دو گروه ائینی و غیر ائینی مورد توجه قرار دارد.از داخل قبور اشیا گوناگون که از مواد مختلف مثل طلا ،نقره ،مفرغ،اهن،سنگهای نیمه قیمتی وسفال ساخته شده اند کشف شده است که دارای ارزش های متفاوت می باشند .

قرار دادن اشیا به همراه جسد شاید جهت رضایت ارواح و دفع شر یا اعتقادات ناشناخته صورت می گرفت .یا اینکه شاید به دلایل ائینی منع استفاده از انهابرای دیگران وجود داشته و حتما می بایست در داخل قبر قرار داده می شده است . شکی وجود ندارد که اثبات هر کدام از موارد یاد شده غیر ممکن می باشد .در بسیاری از موارد جنسیت اسکلت داخل قبر یا نوع اشیا داخل ان مطابقت دارد .به طوری که زیور الات از داخل قبور زنان در سنین مختلف والات وادوات رزم وشکار از قبور مردان پیدا شده است. این موضوع به نقش اجتماعی زنان و مردان در عصر اهن دلالت دارد.

به غیر از اشیا مصنوع،مواد خوراکی نیز از داخل قبور این دوران کشف شده است .حداقل در مورد قرار دادن مواد خوراکی از جمله گوشت بز و گوسفند یک نوع همگونی بین قبور این دوران دیده می شود .گوشت حیوانات یاد شده همیشه در داخل کاسه ها و بشقاب های سفالی قرار  داده می شده است این همگونی حائز اهمیت است ،چه بسا ممکن است این موضوع نشان دهنده اهمیت حیوانات در ساختار مذهبی مردمان عصر اهن باشد گرچه این سنت در زما ن های دورتر (نوسنگی)نیز در ایران رایج بوده است .ظروف سفالین به لحاظ  کمی بیشترین تعداد و نیز کم ارزش ترین اشیا داخال قبر این دوران را تشکیل می دهد .در این دوران عمدتا یک نوع سفال (خاکستری )به طور گسترده مورد استفاده روزمره عموم مردم بوده است که به لحاظ گونه شناسی هیچ نوع جنبه ائینی به این مجموعه متصور نیست .با توجه به کم ارزش بودن وعمومیت استفاده روزمره از ظروف سفالین در این دوره  ،قراردادن تعداد زیادی از انها در داخل قبور سوال برانگیز است .

به نظر می رسد داخل این ظروف مواد ائینی قرار می دادند که به دلیل ناپایدار بودن انها را در شرایط زیر خاک ودر گذر زمان اثار ملموس انها پوسیده واز بین رفته است.شناخت نوع این مواد در بازسازی سنت های تدفینی این دوران اهمیت  فوق العاده دارد. به رغم عدم کشف اثا ر ملموس مواد نهده شده درداخل ظروف سفالین ،بابکارگیری روشهای علمی و ازمایشگاهی (تجزیه عنصری) در پژوهش های باستان شناسی تعیین نوع مواد امکان پذیر می باشد.چون که مواد قرارد اده شده در داخل ظروف سفالین در فرایند تجزیه و فروپاشی به صورت های مختلف در بدنه ظروف جذب می شوند که با تجزیه عنصری قسمت کوچکی از بدنه ظروف می توان به طور نسبی نوع مواد داخل ظروف در زمان استفاده پی برد.این ازمایشها در مطالعات قبور ایران تاکنون صورت نگرفته است.در اکثریت قاطع قبور عصر اهن جسدها در حالت های مختلف جمع شده دیده می شوند(جدول ۴).حالت های جمع شده در داخل قبور را می توان به سه حالت کاملا جمع شده ،نیمه جمع شده وکمی جمع شده تقسیم کرد.در اکثر موارد دست ها روی سینه جسد قرار داده شده اند به نظر می رسد این حالت ها نماد ادای احترام به موجودات نامشخص و یا مکان های مشخص باشند .حالت کلی اجساد در داخل قبور یاداور حالت جنین انسان در داخل رحم مادر است که به طور نمادین دنیای تولد و مرگ به عنوان دو پدیده مهم در زندگی انسان را نمایان می سازد.این بینش مردمان عصر اهن ،ضرورت حفظ اجساد واسایش انان راپس از مرگ اشکار می سازد. از سوی دیگر مرگ و پدیده های پس از ان ،گوناگونی علت مرگ،حالات و زمان های مختلف برای دفن ،عوامل طبیعی و مسائل فیزیولوژیک انسان را تا اندازه ای در طرز قرار گرفتن اجساد در داخل قبور موثر بوده است .به نظر می رسد جسد در مدت کوتاهی پس از مرگ در داخل قبرقرار داده شده باشدومحل دفن تغییری نکرده و از استخوان های بدن چیزی کسر نشده است .در عین حال از زمان مرگ تا دفن وتغییرات و اتفاقات رخ داده نمی توان اطلاعات دقیقی به دست اورد.

دفن اجساد به حالت جمع شده به پهلوی راست ،چپ ویا پشت انجام می شده است (جدول۳).با توجه به یافته ای اماری دفن اجساد به پهلوی راست و چپ عمومیت بیشتری داشته است .در این موردسنت های بومی و منطقه ای دخالت نداشته اند.افزون بر ان جهت جغرافیایی علت اصلی دفن اجساد به حالت های اشاره شده بوده است.جهت جغرافیایی به دلیل ملموس بودن ان ،بویژه طلوع و غروب خورشید که جهت شرق و غرب را مشخص می کند همیشه مورد توجه جوامع پیش از تاریخ بوده است .از این نظر نقش مایه خورشید به گونه های مختلفو به وفور در یافته های باستان شناسی حداقل از هزاره پنجم پیش از میلاد بدین سو دیده می شود .بنابراین تغییراتی را که در جهت قبور ،جهت سر مردگان و صورت مردگان در عصر اهن ایران قابل مشاهده است ،بدون در نظر گرفتن توجه مردمان به پدیده های ملموس طبیعی از جمله حرکت خورشید قابل بررسی نمی باشد .گرچه هنوز نمی توان به وضوح درباره نقش این پدیده ها در ساختار مذهبی به تبع ان در شیوه های تدفین این دوره اظهار نظر کرد.

شواهد باستان شناسی سنت ها تدفین:

اطلاعات مربوط به سنت های تدفین در این دوره با حفاری های قبور تپه های دین خواه،هفتوان تپه،یانیک تپه،مارلیک،گلورز،قیطریه تهران،سگزاباد،سیلک کاشان،خوروین کرج وقبرستان های غرب لرستان به دست امده است که در این نوشتار به بعضی از اطلاعات منسجم در این زمینه اشاره می شود.باید توجه داشت که همه این قبرستان ها در نیمه غربی فلات ایران واقع شده اند،بنابراین نتایج حاصل از تحلیل و تفسیر انها عمدتا قابل تعمیم به این مناطق است.

در تپه دین خواه در حوزه دریاچه ارومیه مجموعا ۳۳ قبر حفاری گردیده است که بیشتر به صورت قبرهای انفرادی بوده اند .این قبور به لحاظ ساخت و نوع قبر به دو دسته تقسیم می شوند :قبرهای ساده (چاله ای)و قبرهای ساخته شده از خشت. در قبرستان تپه دین خواه مردان و زنان و کودکان در سنین مختلف با سنت های مشابه در یک منطقه دفن شده اند .مردگان معمولا به صورت خمیده یا به پهلوهای چپ و راست دفن شده اند (جدول های ۳و۴).سر مردگان در جهات مختلف قرار داشته ،ولی مردگانی که سرشان در جهت جنوبی یا شمالی بوده بیشتر دیده می شود .به طوریکه از مجموع ۳۱ قبر ،۱۴ مورد به طرف جنوب ،۱۱موردبه شمال،۵موردبه طرف شرق و فقط یک مورد به طرف غرب بوده است.(جدول۲)مردگانی که به پهلوی چپ دفن شده اند معمولا در جهت شمالی وانهایی که به پهلوی راست دفن شده اند در جهت جنوبی بوده اند.ظاهرا رسم بوده است که سر مرده به طرف شرق باشد .البته تعیین وضعیت دقیق اسکلت در داخل قبور ،به دلیل تغییرات حاصل از فشار خاک چندان مقدور نیست .معمولا دو یا سه ظرف ظرف سفالی در قبور دین خواه تپه به دست امده است با این حال در دو مورد چهار ظرف سفالی ودر یک مورد یک ظرف سفالی در داخل هرقبر دیده می شود .ظروف اشاره شدهمتشکل از کاسه،بشقاب،تنگ و قوری می باشد .در داخل کاسه و بشقاب ،تکه گوشتی قرار می دادندکه استخوان های انا پیدا شده  است.ظروف سفالی در جای به خصوص در داخل قبر قرار نداشتند .به غیر از ظروف سفالی ،اشیای دیگری از قبیل سوزن،انگشتر ،خنجر،سرنیزه،پیکان ،چاقوی مفرغی ونیز مهره های مختلف به صورت گردنبند پیدا شده است.در گودین تپه نزدیک کنگاور ،فقط سه قبر مربوط به اواخر هزاره دوم پ.م شناخته شده است.این قبور در حاشیه تپه قرار گرفته و از نوع قبرهای ساده می باشند .مردها به صورت خمیده وانفرادی دفن شده اند .این قبور مربوط به اشخاص جوان هستند ودر یک مورد زنی با کودک نوزادی دفن شده است .به غیر از ظروف سفالی دست ساز ،ظروف فلزی ،خنجر،گوشواره،النگوی مفرغی و مهره های مختلف از داخل این قبور به دست امده است.

قبرستان تپه گیان نهاوند ،درقسمت های مرکزی تپه قرار گرفته و محوطه وسیعی از تپه را در بر می گیرد.۵۲ قبر از این قبرستان حفاری شده است که همه مربوط به اواخر هزاره دوم واوایل هزاره اول پ.م می باشد.در سطح تپه هیچ نشانه ای از وجود این قبور دیده نمی شود .این قبور بیشتر از نوع قبور ساده (چاله ای )هستند.در داخل قبور فقط یک اسکلت دیده می شود که به صورت خمیده هم به پهلوی راست وهم به پهلوی چپ دفن شده اند (جدول۳).این قبور جهت مشخصی ندارند ولی در اکثر موارد صورت مرده ها به طرف شرق بوده است (جدول۱).در سنت های تدفین کودکان و بزرگسالان ظاهرا هیچ تفاوتی مشاهده نمی شود وبه نظر می رسد هر دو گروه با سنت های مشابهی دفن گردیده اند .در داخل هر قبری معمولا ۲تا۳عدد ظرف سفالی دیده می شود ولی این تعداد هرگز از ۵عدد تجاوز نمی کند وبه ندرت فقط یک ظرف سفالی  در داخل قبور دیده می شود .با این حال معمولا کاسه ها و تنگ ها در اطراف سر و فنجان ها در اطراف پای مردگان نهاده شده اند .به غیر از ظروف سفالی اشیا متنوع دیگری از قبیل اشیا فلزی،مهره های سنگی ،همره های استوانه ای ،مجسمه های گلی کوچک حیوانات در داخل قبرهای گیان دیده می شود .محل خاصی در داخل قبور برای قراردادن این قبیل اشیا در نظر گرفته نشده است.برای مثال خنجرهای مفرغی و اهنی به طور معمول به کمر بسته می شوند ،در داخل قبو ردر بالای سر ویازیر سر ،جلو یا زیر دست راست و چپ گذاشته شده است .جالب توجه است که در دو مورد خنجرهای قرار داده شده در داخل قبور به عمد شکسته شده است.این موضوع می تواند در ارتباط با سنت های تدفینی مردان در پژوهش های اینده مورد توجه قرار بگیرد.

در غرب منطقه لرستان استقرارهای مربوط به اواخر هزاره دوم و اوایل هزاره اول پ.م کشف نشده است.اما قبرستان ها معمولا در زمین های مسطح نزدیک رودخانه قراردارند .در بعضی از قبرستان ها از جمله «بردبال»نشانه های وجود دیوارها که محوطه قبرستان را احاطه کرده اند نیز مشاهده شده است .در حال حاضر اکثر قبور در زیر قشر ضخیمی از خاک مدفون شده اند .بعضی از قبرها در دوره های مختلف مورد استفاده مجدد قرار گرفته است.قبرستان های غرب لرستان عموما در ارتباط با محل های استقراری (شهر وروستا )نبوده اند.از این نظر تاریخ گذاری دقیق انها بسیار مشکل است .در قبرستان بردبال قبرها در یک مساحت محدود واقع شده اند.۷۲قبر در این محل مورد حفاری قرار گرفته است که به لحاظ ساخت به دو نوع قبر چاله و قبر سنگی تقسیم می شوند.قبرها بین ۴۰ تا ۸۰ سانتی متر عمق دارند.در کنار قبور بزرگ قبرهای کوچک از نوع ساده و چاله ای دیده می شود که در ان کودکان را دفن کرده اند .جهات قبور متفاوت بوده ولی جهت شمال غربی و جنوب شرقی غلبه دارد .در داخل قبرها اغلب یک اسکلت ودر موارد نادری دو اسکلت به دست امده است.در داخل قبور به غیر از ظروف سفالی که عمدتا برای نوشیدن مایعات کاربرد  دارند ،جنگ افزارهای فلزی،سنگهای چاقو تیز کن با دسته های فلزی و مهرهای استوانه ای به دست امده است .یکی از اشیا مشخص قبور ،تیغه های سنگ چخماق می باشد .از نظر تعداد ظروف داخل قبرها الگوی مشخصی در قبرهای غرب لرستان دیده نمی شود.در غرب لرستان قبور سنگی نسبت به انواع دیگر عمومیت بیشتری دارد.دیوارهای این گورها با چیدن سنگ های به اندازه های متفاوتی ساخته شده است.قبرهای غرب لرستان در یک جهت ساخته نشده اند .اشیا داخل انها تقریبا یکسان است وتفاوت فاحشی در انها دیده نمی شود .اشیا داخل قبور را می توان به سه گروه زیر تقسیم کرد :جنگ افزارهای مفرغی با شکل های مشخص ،لوازم مشخص و ظروف سفالی نخودی رنگ .از نظر تعداد ظروف سفالی داخل هر قبر هیچ الگوی مشخصی قابل مطالعه نیست وبه طوری که در داخل بعضی از قبور ۱۵ عدد ظرف سفالی و در بعضی دیگر فقط یک ظرف سفالی دیده می شود .دو قبرستان الف و ب که از نظر زمانی متفاوت می باشند ودر تپه سیلک کاشان حفاری شده است این قبرستان ها در محوطه بیرونی تپه سیلک واقع شده اند .در قبرستان ااف حدود ۱۵ قبرموردکاوش قرارگرفته است ولی به نظر می رسد این قبرستان حاوی قبور بیشتری بوده است .این قبور بیشتر از نوع قبرهای ساده چاله ای هستند .مرده ها به غیر از یک مورد به صورت خمیده و انفرادی دفن شده اند (جدول۴).جهت انها اغلب شمالی است وصورت مرده ها در اکثر موارد به طرف شرق می باشد(جدول۱).شمار ظروف سفالی با فرم ها و شکل های گوناگون در داخل قبرهای سیلک متفاوت می باشد .به طری که در بعضی از قبرها ۱۷ عددظرف سفالی دیده می شود .در حالی که در  بعضی دیگر اصلا ظرف سفالی قرار داده نشده است .جای قرار گرفتن ظروف درد اخل قبرها نیز متفاوت است .بهطوری که در ۸مورد ظروف در بالای سر مرده ودر۳مورد در اطراف پاهای مرده قرار داده شده است.به غیر از ظروف سفالی اشیای دیگری نیز در داخل قبور سیلک دیده می شود.ازجمله پیکان ها و سر نیزه های فلزی که اغلب در اطراف سر و پاهای مرده قرار داده شده اند .همچنین داس های فلزی که محل دقیق انها درداخل قبور مشخص نیست.جالب توجه است که بر خلاف قبور همزمان در نقاط دیگر ایران،خنجرهای فلزی لز داخل قبور سیلک پیدا نشده است.به غیر از جنگ افزار و الا ت فلزی که اشاره شد تعدادی زینت الات فلزی و نیز تعدادی مهر ومهره های استوانه ای  از داخل قبرها به دست امده است.

در قبرستان خوروین ۱۴ قبر مورد حفاری قرار گرفته است.که در گزارش منتشر شده جهت مرده ها و قبور مشخص نشده است وفقط به بیضی شکل بودن انها اشاره شده است .عمق قبرها از سطح زمین های اطراف بین ۵۰ تا ۷۰ سانتی متر می باشد .نعداد ظروف سفالی داخل هر قبر متفاوت است .به طوری که در داخل بعضی از قبور فقط یک ظرف سفالی و در بعضی دیگر این تعداد به ۹ظرف سفالی نیز می رسد .به لحاظ شکل و فرم ،این ظروف عبارتند ازقوریها،کاسه ها و فنجان ها که عمدتا در اطراف سر مرده قرار داده شده اند.شایان توجه است که از داخل قبورخوروین به غیر از ظروف سفالین فقط یک خنجر و پیکان مفرغی پیدا شده است که در اطراف سر مردگان قرار داده شده بودند .

قبرستان قیطریه تهران بزرگترین قبرستان عصر اهن منطقه شمال مرکزی ایران به شمار می رود. از این قبرستان ۳۵۰ قبر ساده بیضی شکل کشف شده است .مردگان معمولا به صورت انفرادی دفن شده اند .اکثر مردگان به صورت خمیده به پهلوی راست یا به پهلوی چپ دفن شده اند(جدول۳).در این قبرستان اغلب مردگان روبه شمال دفن شده اند و صورت انها در اکثر موارد به طرف شرق می باشد(جدول۱).اشیا داخل قبرها به غیر از ظروف سفالی عبارتند از :اشیا مفرغی شامل چاقو ،سرنیزه ،پیکان،اینه و اشیای کوچک.به غیر از این ها تکه کوچک زرین نیز در داخل قبر دیده می شود .اثار گوشت که در داخل ظروف سفالی قرار داده شده بودند نیز کشف شده است .به طور متوسط ۶ ظرف سفالی در داخل قبرها قرار داده شده که به لحاظ فرم و شکل متشکل از قوری ها ،تنگ ها و ظروف دیگر است که عمدتا مقابل سر مرده و گاه در اطراف پای مرده قرار داده شده اند .قبرستان مارلیک هم از نظرکمیت هم از نظر کیفیت اثار و اشیای نفیس جای ویژه ای در بین قبرستان های عصر اهن ایران دارد.در این قبرستان بسیار معروف ،۵۷قبر کاوش شده است.از همه مهمتر این که گزارش کامل و نهایی حفاری مارلیک چاپ و منتشر شده است . از نظر ساختمان قبرهای ان به چهار دسته تقسیم می شود .دسته اول قبرهایی هستند که به شکل نامنظم در بین سنگ ها بزرگ طبیعی  ساخته شده اند ودر ساخت دیواره های انها از سنگ و ملات گل استفاده شده است .ابعاد این قبور ۵در ۳ متر می باشد و ازط داخل انها اشیای  نفیس زیادی به دست امده است .بر اساس یافته های داخل قبور به نظر می رسد که مردمان ساکن مارلیک کلیه اشیا قیمتی هر شخص را با خود او دفن می کردند .نوع دوم از قبرهای مارلیک به شکل مستطیل وبا استفاده از تخته سنگهای نازک و ملات گل ساخته شده اند ،سنگهای به کار رفته در این قبرها به رنگ قهوه ای و زرد می باشند که به نظر می رسد استفاده از این سنگ ها دلایل مذهبی داشته است .سطح دیواره های این قبور نیز با گل قرمز رنگ اندود شده است .این شیوه از قبور همزمان مارلیک گزارش نشده است .یکی دیگر از قبور مارلیک ،قبرهایی است که به ابعاد ۳در ۳متر که به شکل چهار گوش ساخته شده اند .در ساخت این قبور از قطعات سنگ و ملات گل استفاده شده است .اشیا پیدا شده از داخل انها بسیار محدود بوده است .اخرین دسته از قبور مارلیک ،قبرهایی هستند که به ابعاد۱×۲ متر که در ساخت انها از قلوه سنگ وملاط استفاده شده . فقط دندانها و دهنه مفرغی اسب در داخل انها دیده می شود .به طور کلی اشیای به دست امده از قبور مارلیک را می توان به سه دسته :تشریفاتی،مذهبی و ابزار و ادوات مورد استفاده روزانه تقسیم بندی کرد .این اشیا و نیز نوع قبور و بعضی سنت های تدفینی در قبرستان مارلیک نشان می دهد که مردمان ساکن در این منطقه دارای هویتی بوده اند که قبلا سابقه نداشته است.

نتیجه:

اگر چه اظهار نظر دقیق و قطعی درباره سنت های تدفین عصر اهن ایران و ارتباط ان با اعتقادات مذهبی این دوران بنابر دلایلی که در ادامه به انها اشاره خواهد شد عجولانه است،اما با توجه به داده های موجود می توان نمای اجمالی از روندها و سنت های تدفین این دوران را ترسیم کرد:

۱-همگانی شدن تدفین مردگان در قبرستان ها .به نظر می رسد این پدیده ربط چندانی با گسترش و تمرکز اجتماعات در این دوره نداشته است.چون که شمار زیادی از قبرستان های این دوره بدون ارتباط با محل های استقراری و سکونت دایم می باشند.اگر اینگونه از قبرستان ها را متعلق به مرمان کوچنده در نظر بگیریم،در این صورت موضوع وضوح و شفافیت بیشتری خواهد داشت .

۲-احترام به قبرستان ها به عنوان نماد احترامبه ارواح نیاکان و در گذشتگان و نیز اسایش مردگان پس از مرگ مورد توجه بوده است.به طوری که در هیچکدام از قبور مطالعه شده علائم و نشانه های تخریب عمدی دیده نمی شود .افزون بر ان بیشتر قبرستان ها در محل های سرسبز ،کنار رودخانه و بالای تپه های مشرف به دره های سرسبز واقع شده اند .

۳-نحوه قرار گرفتن جسد در داخل قبور(پهلوی راست یا چپ)،جهت قبور،جهت صورت ،خمیدگی اسکلت ،اشیا داخل قبور همگی تحت تاثیر سنت های تدفین بوده است.اما تحلیل دقیق ارتباط موارد یاد شده با سنت ها و نیز عملکردهای ائینی انها به دلیل نبود  توازن در داده های به دست امده از مناطق مختلف ایران امکان پذیر نمی باشد .در عین حال می توان به الگوهای مشترک تدفین در این دوره اشاره نمود .در این راستا به نظر می رسد الگوهای مشترک تدفین ناشی از الگوهای مشترک مذهبی بوده است.

۴-در سنتهای تدفین عصر اهن ایران،در بیشتر موارد صورت مرده ها به طرف شرق می باشد.این موضوع می تواند به عنوان اهمیت جهت شرق در اعتقادات و باورهای دینی مردمان این روزگار مورد توجه پژوهشگران قرار گیرد.اما جزئیات این مسئله هنوز به اندازه کافی روشن نیست.کمبود داده ها،عدم انسجام در روش های حفاری قبور ،شیوه های نا کارامد ثبت وضبط داده ها ،وسعت و تنوع اقلیمی ایران ،مهاجرت اقوام مختلف در طول هزاره دوم پ.م موانع اصلی در مطالعه و بررسی دقیق سنت های تدفین به شمار می روند.مجموعه این مشکلات هر پژوهشگر باستان شناسی را مجبور می سازد که میدان فرض و گمان را گسترش دهد .جهت برطرف کردن مشکلات اشاره شده لازم است راهکارهای جدید علمی در حفاری و مطالعه قبرستان های عصر اهن ایران مورد توجه قرار گیرد .هدف های از پیش تعیین شده در حفاری قبرستان های این دوران باید در انطباق با یافتن پاسخ های لازم به سوالات مطرح شده باشد .افزون بر ان،جهت رسیدن به حداکثر اطلاعات تخصصی باید روش هماهنگ در حفاری قبرستان ها به کار گرفته شود .در زمینه تحلیل یافته های قبور دیگر نمی توان به روش های سنتی از جمله یافتن و انتقال اشیا داخل قبور به مجموعه های خصوصی و موزه ها و توصیف سطحی انها اتکا نمود .با توجه به اینکه تک تک اشیا داخل قبور ،ساختمان قبور و وضعیت قرار گرفتن اسکلت بر اساس سنت های خاصی صورت گرفته است لازم است به غیر از گونه شناسی اشیا و توصیف ساختمان قبور ،کاربرد اشیا و نیز شناخت نوع موادناپایدار داخل ظروف سفالی با استفاده از شیوه های ازمایشگاهی انجام شود.استفاده از شیوه های پیشرفته مطالعاتی این امکان را برای باستان شناس به وجود می اورد تا میدان فرض و گمان را هر چه بیشتر در مطالعات خود محدود نماید.قبرستان گبری. قبور خمره ای.قبر خمره ایی.تدفین مردگان.دفن مردگان.سنگ قبر.مقبره.قبرستان.قبر سردار.قبر سرداری.قبر خمره ایی

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

گورستانها و انواع قبرها

از بهترین جای آن شروع میکنیم که گورستان گبریان است.

خیلی از مردم عقیده دارند که قبرستان گبریان متعلق به کافران است ولی این موضوع درست نیست.

گبر یعنی غیر مسلمان و به کسانی که غیر مسلمان بوده اند بی دین گفته نمیشود. گبریان دین زردتشت داشتند.

حال میخواهیم ببینیم که قبرهای دوران قبل از اسلام به چه شکلی بوده اند و نوع دفن کردن اجساد به چه صورت بوده است. در زمان پیش از اسلام قبر زنها گرد و مدور بوده است و قبر مردها به صورت مستطیل بوده و قبر بچه ها به صورت مثلث بوده است. بعضی ها را نیز در خمره میگذاشتند.

در تمام قبرهای گبری حداقل یک کاسه آب و یک کاسه غذا گذاسته میشده است که کسی که میمیرد از گشنگی و تشنگی عذاب نکشد.

در بسیاری از قبرهای گبری لوازم مورد نیاز فرد نیز گذاشته میشده است که بستگی به پول داری یا بی پول بودن مرده است. مردگان پول دار ظروف طلا و اجناسی مانند شمشیر زره وخیلی چیزهای دیگر به همراه دارند ولی مردگان بی پول و بی بضاعت اموال کمتری با خود به همراه دارند یا اموال آنها از فلزات ارزشمند نیست.

نوع دیگر قبرها قبر پیغمبری است که اگر شما آن را بشکافید هیچ چیزی درون آن یافت نمیشود نه جنازه نه اموال. این قبرها چند پوش هستند و تازه از قبر راهی دارد برای جایی دیگر که جنازه و اموال آن در آنجا هست.

قبرهایی نیز وجود دارد که به صورت ایستاده است. این قبرها متعلق به یک سری از ایرانیان است که معتقد بودند آنها را باید ایستاده به خاک سپرد.

بسیاری از خلاف کاران را نیز به صورت ایستاده در میان دیوارهای قلعه ها و جاهای دیگر زنده به گور میکردند که خود اینها به نوعی قبر ایستاده تبدیل شده است.

بعضی از قبرها به صورت کشویی است که مربوط به رومیان است که در ایران با آئین خودشان دفن شده اند.

یک نوع قبر هم داریم که به آن قبر دخمه ای گفته میشود که نمونه آن در تخت رستم پیدا شده است.

جنازه قبرهای خمره ای همیشه به صورت نشسته بوده است و جنازه آنها را به صورت نشسته در خمره میگذاشتند و دفن میکردند.

وقتی در جنگها جنگجویان میمردند آنها را با اموال و لباسهایشان و زره دفن میکردندکه نمونه این قبرستان در چهاربداران در نزدکی مرز ترکیه موجود میباشد که شاه اسماعیل اول در جنگ با عثمانی شکست خورد و بیست و هفت هزار کشته داد که همه آنها با لباسهای رزمشان دفن شده بودند.

در گذشته ما گورستانهای دسته جمعی نیز داریم که متعلق به افراد مریض است. در جاهائی که وبا یا طاعون میآمده جنازه افراد را به صورت دسته جمعی دفن میکردند. در همینجا یک مطلب بسیار مهم را برایتان بگویم و آن اینکه کسانی که قبری را میشکافند خیلی باید مواظب باشند و بفهمنه که جنازه مریض هست یا نیست و حتماٌ باید استخوان شناس باشند و یا بتوانند استخوان اشخاص مریض را از استخوان افراد سالم تشخیص دهند تا با مشکلی مواجه نشوند.

همیشه وقتی میخواهید قبری را باز کنید حتماٌ از دستکش و ماسک حسابی استفاده کنید.

جنازه هایی که در غارها و ذاغه ها میباشد و جنازه هایی که در صحرا میباشد و جنازه هایی که در کوهستانها میباشد از نظر ماهیت کاملاٌ با هم متفاوت است.

هر قبرستان و هر کوری دارای اموال نمیباشد. چون بسیاری از مردم فقیر بوده اند و بدون اموال دفن میشدند.

در هر قبرستان تعدادی قبر سلطانی وجود دارد که دارای اموال میباشند که باید نتوانید آنها را تشخیص دهید و از روی بعضی شواهد تشخیص آنها امکان پذیر است.

اکثر گورستانها در سینه کشی ها و کنار رودخانه ها میباشد. در بسیاری از قبرستانها یک چهارطاقی نیز میباشد که نشان میدهد در میان آن چهار طاقی شخص مهمی فوت کرده است و اکثرا دارای اموال میباشند.

در ایران قبرهای یهودی نیز بسیار است که نوع قرار کرفتن سنگ آنها متفاوت است و میتوان از روی سنگ قبر فهمید که این قبر متعلق به یک یهودی است.(سنگ قبر یهودیان دارای فلش است).

و مطلب آخر در مورد کسانی که به حفاری میروند و میگویند در سه متری یا چهار متری یک طابوت طلا یا یک جنازه مومیایی پیدا کرده ایم. اینها همه دروغ است. شخصیتهایی را که در طابوت طلا یا نقره یا سنگ یشم میگذاشتند همیشه در عمق بالای بیست متر دفن میکردند. و در عمق کم اینکار انجام نمیشد. برای این جنازه ها حتماٌ اطاقی از ساروج درست میکردند و آن را آنقدر پایین میبردند که از گزند جانوران خاک به دور باشد و همچنین دزدان نتوانند گزندی به جنازه و اموال آن بزنند. در کنار این جنازه ها حتماٌ اموال فراوان وجود دارد و کنیزان و نوکران آنها را نیز با جنازه اربابشان زنده به گور میکردند. پس اگر کسی گفت جنازه ای در آورده بدون اموال بدانید که احتمال دروغ گفتن آن زیاد است.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

یکی از مواردی که گنج یابان و حفاران دفینه به آن توجه می کنند گنج یابی و یافتن بار در قبور حفره ای ساده است که حائز اهمیت می باشد در این جا قصد داریم تا نکات آموزشی دفینه یابی در این نوع قبور باستانی را شرح دهیم:

این نوع قبور به طرز خیلی ساده در داخل خاک کنده شده، دفن شده که دارای هیچگونه بافت معماری خاصی نیستند و فقط با خاکبرداری از زمین به شکل قبر در آمده اند . در این نوع قبور نخست حفره‌ای را که کمی یش از طول و عرض بدن انسان بوده می‌کندند و مرده را داخل حفرهٔ کنده شده قرار می‌دادند و روی آن را با تیرهای چوبی، شاخ و برگ درختان پوشانیده و سپس روی آن را خاک می ریختند . معمولاً خاک دستی ( خاک نوبت دوم ) را خاک رس بسیار نرم که با خاک زمین‌های اطراف قبر تفاوتی اساسی دارد، تشکیل می‌دهد . دربارهٔ جنسیت افراد به خاک سپرده شده در این قبور می‌توان اظهار داشت که در این قبور جنسیت‌های مختلف اعم از زن، مرد و کودک دفن شده اند . مردگان را در این قبور گاهی به پهلوی راست و گاهی به پهلوی چپ و گاهی به صورت چمباتمه خوابانیده اند . در تپه حصار III مردگان را در یک یا چند لباس پیچانیده اند که این از بقایای پارچه‌ها در قبرستان این تپه مشهود است . وجود قبرهای زیاد در تپه شمالی حصار نشان می‌دهد که بیشتر مردم برای دفن اجساد، مرده‌ها را در محلی خاص دفن می‌کردند.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

تقریباً در تمام قبرها پاهای مردگان خم و یکی از دستها به طرف دهان آورده شده، از این رو معلوم می‌شود عقیدهٔ این مردم چنین بوده که انسان پس از مرگ از بین نرفته و همچنین قرار دادن ظروف، اغذیه و جواهرات اشاره‌ای به زندگی ماوراء زمینی باشد . در طبقه اول تپه حصار، مردگان را به سمت مشرق، جایی که خورشید طلوع می‌کند، دفن می‌کردند .

--------------------------------------------------------------------

در دوران باستان و حتی دوره پیش از تاریخ بین شیوه دفینه و خاکسپاری و نوع معیشت مردم ارتباط خاصی بود و زمانی اهمیت پیدا می کند که با اطلاع از این نوع تدفین می توان در کاوش های باستان شناسی و حتی جستجوی دفینه و گنج ارتباط تنگاتنگی وجود دارد . بر فرض شما هر گز در قبر یک مرد تهیدست و فقیر در زمان گنج یابی نباید امیدی به وجود دفینه و گنج داشته باشید این مرده در زمان حیات چیزی نداشت که در زمان مرگ داشته باشد و الی آخر...

تقریباً در تمام قبرها پاهای مردگان خم و یکی از دستها به طرف دهان آورده شده، از این رو معلوم می‌شود عقیدهٔ این مردم چنین بوده که انسان پس از مرگ از بین نرفته و همچنین قرار دادن ظروف، اغذیه و جواهرات اشاره‌ای به زندگی ماوراء زمینی باشد . در طبقه اول تپه حصار، مردگان را به سمت مشرق، جایی که خورشید طلوع می‌کند، دفن می‌کردند . این نشانگر این است که خورشید و آفتاب مورد توجه آنان بودده است . اما صورت مردگان به یک طرف نبوده، به نظر می‌آید که در هر زمانی از روز که می خواستند مرده را دفن کنند، بدنش را به سمت مصرق و صورتش را به سمت جایی که افتاب در آن لحظه آنجا بوده است، قرار می‌دادند . به طور کلی مردگان را به سه شکل دفن می‌کردند :

1. دفن مردگان به پهلوی چپ : این روش تدفین که تقریباً نیمی از تدفین را در فلات مرکزی به خود اختصاص داده است، شامل سه حالت « خم شده » ، « جمع شده » و « چمباتمه » است . در حالت « خم شده »، تنها دستان مرده ( گاهی یک دست ) را به طرف دهان و سر او قرار داده و او را دفن می‌کنند . در نوع دیگر یعنی در حالت « جمع شده »، همچنان که دستان به طرف دهان و سر جمع شده اند، زانوهایشان هم کمی خم شده اند . اما در حالت « چمباتمه » که به « جمع شده کامل » و « تدفین جنینی » هم معروف است، دستها و پاها کاملاً جمع شده اند، درست همانند جنینی در رحم مادر ( دربارهٔ علت آن در گذشته بحث شد )، به همین دلیل هم به تدفین جنینی معروف گشته است . باید دقت داشت که این نوع تدفین تنها در قبور خمره‌ای رسم نیست و گاهی در قبور حفره‌ای هم دیده شده است .

2. دفن مردگان به پهلوی راست : این نوع تدفین که خیلی کم در فلات مرکزی ایران رایج بوده است، بیشتر در تپه حصار III مشاهده شده است . در این نوع تدفین حالت دستها معیار خاصی ندارند، گاهی بروی شکم، نزدیک زانوها و گاهی به سمت کوزه‌ها و ظرف‌های دفن شده همراه گور دیده شده است . هنوز اطلاعات دقیقی از علت تمایز این دو نوع تدفین که نوع دوم بیشتر در حصار و در جاهای دیگر کمتر دیده شده، منتشر نشده است .

3. دفن مردگان به حالت طاقباز : در این نوع تدفین که به ندرت و حتی کمتر از نوع دوم در فلات مرکزی مشاهده شده، تقریباً بر سه نوع است : طاقباز با پاهای جمع شده به حالت چمباتمه، طاقباز با پاهای به حالت نشسته و طاقباز با پاهای روی هم انداخته شده، تنها چند نمونهٔ انگشت شمار از این نوع تدفین گزارش شده که ان هم در تپه حصار دامغان می‌باشد . ما در اینجا به بعضی از خصوصیات اولین قبر اشاره می کنیم . در اولین نمونه مرده به پشت یا طاقباز دفن شده است، دستها روی سینه و پاها روی هم افتاده است که متعلق به یک مرد بالغ است . در بعضی از این موارد یافت شده هم یکی از دستها زیر چانه قرار داشته است .

قبرستان گبری. قبور خمره ای.قبر خمره ایی.تدفین مردگان.دفن مردگان.سنگ قبر.مقبره.قبرستان.قبر سردار.قبر سرداری.گنج , دفینه , تدفین مردگان , عصر اهن ,گنج یابی ,زیرخاکی در قبر, زیرخاکی,

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

تپه باستانی چغامیش در جنوب غربی کشور در دشت خوزستان واقع شده این تپه مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد بوده و از نظر باستان شناسی دارای اهمیت به سزایی است.

نمایش 108قطعه اشیا تاریخی چغامیش در موزه ملی
معاون سازمان میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی گفت : 108 قطعه اشیای تاریخی چغامیش که به تازگی از آمریکا بازگردانده شده از فردا (چهارشنبه) در موزه ملی ایران به نمایش در می آید.
 
 محمد حسن طالبیان روز سه شنبه در نشستی خبری عنوان کرد: اشیا تاریخی چغامیش از فردا به تماشای عموم علاقه مندان این مرز و بوم گذاشته می شود .

تپه باستانی چغامیش در جنوب غربی کشور در دشت خوزستان واقع شده این تپه مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد بوده و از نظر باستان شناسی دارای اهمیت به سزایی است.

در سال های 1340 تا 1342 حفاری های باستان شناسی توسط پروفسور دلوگاز و خانم پروفسور کنتور از موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو آمریکا برای اولین بار در این تپه باستانی شروع شد.

اشیای یاد شده شامل اثر مهر، ظروف سفالی و اشیا سفالی بوده و پیشنهاد وی توسط دولت وقت بررسی و مجوز لازم صادر شد.

سایت چغامیش درمنطقه دشتستان خوزستان و در کنار رودخانه دز قرار گرفته است، در آنجا خانه های پیش رفته با خشت وجود داشته و فعالیتهای کشاورزی و مدیریت بازرگانی و اقتصادی نیز در این منطقه انجام می شده است.

ظرف مدت چهار ماه گذشته این دومین محموله ارزشمند تاریخی فرهنگی است که پس از حدود 5 دهه کشمکش حقوقی و سیاسی با اقدامات دولت تدبیر و امید به میهن اسلامی بازگردانده می شود.تومولوس، تل خاکی، تپه، سنگ چین، تپه باستانی، مقبره، ساختار تومولوس، کتاب کلید اسرار نشانه ها، کتاب چشم طلایی، دفینه.وسایل داخل تومولوس.دفینه های تپه.تپه.تومولوس.دفن مردگان.قبر .قبر گبری.تپه باستانی چغامیش

معاون سازمان میراث فرهنگی که ریاست شورای حکام مرکز میراث ناملموس تهران را نیزعهده دار است اظهار کرد: موضوع میراث ناملموس پس از کنوانسیون های 2003 و 2005 اهمیت فراوانی پیدا کرده ضمن اینکه این کنوانسیون نیز خود در حال تکامل است.

وی ادامه داد: برای مثال از حدود دو سال پیش موضوع ثبت پرونده های مشترک که در راستای صلح در مناطق صورت می گیرد در اولویت قرار گرفته است.

طالبیان خاطرنشان کرد: میزبانی ایران برای برگزاری نشست شورای حکام مرکز میراث ناملموس آسیاس غربی و مرکزی برای کشورمان اهمیت فراوانی دارد چرا که جایگاه منطقه ای این مرکز را تثبیت می کند.

نشست شورای حکام مرکز میراث ناملموس آسیای غربی و مرکزی از 14 تا 16 اردیبهشت ماه در هتل لاله تهران برگزار می شود.

رییس شورای حکام مرکز میراث ناملموس تهران گفت: در دومین نشست شورای حکام علاوه بر برگزاری کارهای مختلف ظرفیت سازی و آگاهی افزایی، پایگاه اطلاع رسانی مرکز به زبان های انگلیسی و فارسی با استانداردهای مورد نظر یونسکو رونمایی می شود.

طالبیان با اشاره به تاکید بونسکو به برگزاری کارگاه ویژه خبرنگاران،خاطرنشان کرد: این کارگاه به زودی با هدف آگاهی بیشتر خبرنگاران از چگونگی فعالیت ها در حوزه میراث ناملموس برگزار می شود.

وی، برگزاری کارگاه ظرفیت سازی انجمن های میراث فرهنگی، سازمان های غیردولتی و کارکنان مرکز میراث ناملموس را از دیگر برنامه های این مرکز در سالجاری عنوان کرد و افزود: با تصویب یونسکو دو کارگاه در کشور ترکمنستان و یک کارگاه در عراق نیز برگزار خواهد شد.

طالبیان همچنین با بیان اینکه تقویم رویدادهای منطقه در حال جمع آوری است، ادامه داد: تمامی کشورهای عضو مرکز میراث ناملموس تهران در این خصوص همکاری می کنند.

وی خاطرنشان کرد: سازمان میراث فرهنگی در تلاش است برای تثبیت جایگاه میراث ناملموس، مرکز ملی پژوهشی میراث ناملموس به تصویب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برسد.



** ثبت مشترک پرونده چوگان

طالبیان با اشاره به تلاش برای ثبت مشترک پرونده چوگان اظهار کرد: در نشستی که چندی پیش درباره پرونده نوروز در تهران برگزار شد، کشورهای پاکستان، افغانستان و تاجیکستان اعلام آمادگی کردند تا پرونده چوگان را به صورت مشترک به ثبت جهانی برسانیم.

معاون سازمان میراث فرهنکی تصریح کرد: در پرونده های میراث ناملموس برای ثبت جهانی بر خلاف میراث ملموس، نباید به خاستگاه و تاریخچه میراث اشاره شود.

وی اضافه کرد: آنچه درباره پرونده چوگان آذربایجان به ثبت چهانی رسیده به بازی چوگان با اسب قره باغ در این کشور محدود است و در آن هیچ اشاره ای به خاستگاه و تاریخچه این ورزش نشده است.

طالبیان همچنین با اشاره به اختلاف نظر کشورمان با جمهوری آذربایجان در ثبت جهانی پرونده جنگل های هیرکانی گفت: این اختلاف نظر درباره سه مشکل عنوان، مدیریت و سهم این جنگل ها است.

وی با بیان اینکه 95 درصد این جنگل ها در ایران و پنج درصد در آذربایجان واقع شده، افزود: هر چند جمهوری آذربایجان نسبت به مدیریت این پرونده توسط ایران راضی نیست اما همکاری دستگاه های مختلف مرتبط در این خصوص مشهود و قابل توجه است.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

قبرستان گبری. قبور خمره ای.قبر خمره ایی.تدفین مردگان.دفن مردگان.سنگ قبر.مقبره.قبرستان

در زمان های گذشته قبورها به 3صورت انجام میگرفت یکی زنها به صورت دایره ی یا مدور مردها به صورت مربع یا مستطیت و بچه ها به صورت مثلث دفن میشدن  قبور گبری مخالف مسلمانان خاک میشدن یعنی به سمت قبله نیست برعکس قبله هستش.

قبرهای قبل اسلام

1.مگالیتیکی
2.لاشه سنگی
3.تومولوس
4.تل خاکی
5.گور دخمه
6.گور خمره
مگالیتیکی و لاشه سنگی مربوط به عصر آهن 2600 تا 3500 سال قدمت دارند
گور دخمه در دوران ماد و هخامنشی استفاده می شده
گور خمره داخل خمره سفالی بود تو قبر در دوران اشکانی
در دوران ساسانی هم دو روش بود یکی سنگ قبر مستطیلی که روش به خط پهلوی یا اشکال خاصی بود
یک گروه هم در خاموش خانه ها در بالای یک کوه قرار داشت.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

روشهای تشخیص قبر فقرا از قبر ثروتمندان

نشانه های آن نیز مشخص است این قبور به خرسنگی معروفند از اسمشان پیداست که تمامی مراحل کار تدفین با سنگهای متوسط و بزرگ که گاها به هشتصد تا یک تن وزن دارند صورت میگیرد . غالبا این قبور به صورت چاله حفر میشده و دورتادور سنگچین میشده و روی آن سنگهای بزرگ قرار دارد

اگر در حین کاوش به قبری رسیدید که مدور با قطرحدود یک متر یا کمی بیشتر بود و متوفی به صورت جنینی درازکش ( به هر طرفی ، جهت منظم ندارند ) و یا چمباتمه نشسته که دور تادور قبر سنگ چین بود سریع مسیر کاوش را تغییر دهید . زیرا اینگونه قبور متعلق به فقرا و قشر معمولی ( کشاورز و دامدار و ...) میباشد و خالی از هدیه میباشند . تاکنون نه دیده ام و نه شنیده ام که این قبور دارای بار ، هرچند اندک باشد .این قبور فقط کاسه آب و ظرف غذا دارند .

نشانه های آن نیز مشخص است این قبور به خرسنگی معروفند از اسمشان پیداست که تمامی مراحل کار تدفین با سنگهای متوسط و بزرگ که گاها به هشتصد تا یک تن وزن دارند صورت میگیرد . غالبا این قبور به صورت چاله حفر میشده و دورتادور سنگچین میشده و روی آن سنگهای بزرگ قرار دارد.قبرستان گبری. قبور خمره ای.قبر خمره ایی.تدفین مردگان.دفن مردگان.سنگ قبر.مقبره.قبرستان.قبر سردار.قبر سرداری

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415